Alle VS- en EU-Sancties zijn illegaal en misdadig

Ga naar berichtenpagina van werkgroep Handen af van G77

Het heeft voor bijna 40 souvereine landen veel lijden en ontwikkelingstagnatie veroorzaakt, en het mag niemand verwonderen dat het uiteindelijk een terugslag zal hebben voor de samenwerkende landen die deze sancties organiseren en uitvoeren.
Het volk van Cuba heeft van alle landen het meest onder deze illegale dwangmaatregelen geleden en verdient onze solidaire steun op alle mogelijke manieren.

We ondertekenden de open brief van Ignacio Ramenas aan President Joe Biden, en roepen u op dat ook te doen.

Havana, 6 september (RHC/ACN)– Journalist Ignacio Ramonet heeft een open brief gestuurd aan de Amerikaanse president Joe Biden, waarin hij ervoor pleit Cuba te verwijderen van de lijst van staten die terrorisme sponsoren

Stuur een emailbericht naar casadelasamericas2024@gmail.com
om deze open brief als persoon of als organisatie mede te ondertekenen!

Hieronder staat de Nederlandse vertaling van deze open brief. Hij is online ook beschikbaar in het English Francais, Espagnol

OPEN BRIEF VAN IGNACIO RAMONET AAN PRESIDENT JOE BIDEN

“Haal Cuba van de lijst van sponsors van terrorisme!”

Ignacio Ramonet
Professor. Schrijver. Journalist
Parijs (Frankrijk)

Mr. Joseph R. Biden
President van de Verenigde Staten van Amerika
Washington DC (USA)

Mr. President Joe Biden,

Uw presidentiële termijn loopt over een paar maanden af. Ik wil u, met alle respect, schrijven namens een groot aantal mensen, sociale bewegingen, vakbonden, humanitaire verenigingen en niet-gouvernementele organisaties over de hele wereld die deze brief samen met mij ondertekenen en die een gebaar van u verwachten om een diep onrecht te herstellen dat op 12 januari 2021 werd begaan door uw voorganger, Donald Trump, toen hij, enkele weken voor hij het Witte Huis verliet, besloot – zonder enige echte wettelijke basis – om Cuba opnieuw op de beruchte lijst van Staatssponsoren van Terrorisme (SSOT-lijst) te plaatsen.

Mijnheer de President, zoals u weet is de SSOT-lijst een mechanisme voor buitenlands beleid dat is ontworpen door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken om sancties op te leggen aan landen die “herhaaldelijk daden van internationaal terrorisme ondersteunen”.

Mijnheer de President, in een daad van rechtvaardigheid en politieke luciditeit heeft de regering van president Barack Obama, waarvan u deel uitmaakte, Cuba in 2015 van die oneervolle lijst gehaald. Dit betekende een zeer positieve stap in de richting van een meer constructieve relatie met Havana. Tijdens de regering van Barack Obama, toen u vicepresident van de Verenigde Staten was, was het inderdaad mogelijk om stappen te zetten in de richting van een normalisering van de diplomatieke betrekkingen tussen twee buren met verschillende politieke systemen. maar die bereid zijn om elkaar te begrijpen op basis van wederzijds respect.

Mijnheer de President, u weet ongetwijfeld dat Cuba terrorisme altijd heeft veroordeeld en bestreden. Het heeft het nooit aangemoedigd of gesponsord. Het heeft het nooit gepraktiseerd. Ondanks de spanningen tussen de Verenigde Staten en Cuba is er al 65 jaar geen enkele gewelddadige actie op Amerikaans grondgebied bekend die direct of indirect door Havana werd gesponsord. Geen enkel geval! Aan de andere kant is Cuba een van de landen die het meest wordt aangevallen door terroristische organisaties. Meer dan 3500 Cubaanse burgers zijn omgekomen bij aanslagen gepleegd door terroristische groeperingen die gefinancierd, bewapend en getraind werden door gewelddadige organisaties die voor het grootste deel in de Verenigde Staten gevestigd zijn. Met andere woorden, het is de wereld op zijn kop. En dat weet u.

Mijnheer de President, u bent zich er ook van bewust dat door Cuba – ten onrechte – op die SSOT-lijst te zetten, er talrijke en pijnlijke unilaterale dwangmaatregelen worden toegepast op dit land en al zijn onschuldige mensen. De meest gruwelijke gevolgen komen voort uit het risico dat verbonden is aan elke vorm van humanitaire hulp, handel, investeringen en handel waarbij Cuba en, bij uitbreiding, zijn burgers betrokken zijn. Cubanen met een buitenlandse nationaliteit die in aanmerking komen voor een ontheffing van het Electronic System for Travel Authorization (ESTA) om naar de Verenigde Staten te reizen, is die ontheffing bijvoorbeeld geweigerd. Van Cubanen die in de Europese Unie wonen zijn de bankrekeningen geblokkeerd omdat hun land op de SSOT-lijst staat en ze dus automatisch “klanten met een hoog risico” worden. Van veel religieuze groeperingen zijn de tegoeden bevroren en humanitaire hulpzendingen naar het eiland geblokkeerd. Mensen die via PayPal of Wise geld proberen over te maken naar familie in Cuba, zien hun fondsen bevroren en hun rekeningen geblokkeerd. De meeste banken weigeren Cubaanse betalingen te verwerken en hebben zelfs geldbedragen bevroren die bestemd zijn voor humanitaire activiteiten. Cuba’s aanwezigheid op de SSOT-lijst beperkt, voor individuen, het openen van bankrekeningen in het buitenland, het gebruik van instrumenten voor internationale incasso’s en betalingen, toegang tot digitaal bankieren, het gebruik van servers en online diensten, en duizend andere belemmeringen.

Mr. President, de opname van Cuba op de SSOT-lijst betekent ook dat buitenlandse reizigers uit landen die zijn opgenomen in de ESTA en die Cuba willen bezoeken een speciaal visum moeten aanvragen bij het consulaat-generaal van de Amerikaanse ambassade in hun land van herkomst. Dit beleid, uitgevoerd door uw regering, heeft een nadelig effect op de Cubaanse toeristenindustrie, een sector die van doorslaggevend belang is voor de kwetsbare economie van het eiland.

Mr. President, zoals u weet, voegt dit alles toe aan de verschrikkelijke gevolgen van de wrede en illegale economische, commerciële en financiële blokkade tegen Cuba die de regering van uw land al meer dan 60 jaar in stand houdt – waarbij het duidelijke standpunt van de internationale gemeenschap en de opeenvolgende resoluties van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties worden genegeerd – met als doel een situatie van tekorten en ontevredenheid onder de bevolking te creëren die leidt tot protesten tegen de Cubaanse autoriteiten.

Mijnheer de President, een dergelijk agressief plan, dat zoveel pijn en zoveel lijden heeft veroorzaakt bij de onschuldige burgers van Cuba, heeft in de afgelopen tien jaar – zoals uw eigen vrouw Jill Biden tijdens haar rondreis over het eiland in oktober 2016 kon bevestigen – onmenselijke strafdimensies bereikt. De Cubaanse bevolking heeft geen toegang tot veel basisgoederen en hulpbronnen: medicijnen, voedsel, bouwmaterialen, meststoffen, energie, industriële machines, reserveonderdelen die niet geïmporteerd kunnen worden omdat Cuba op die lijst staat. De huidige migratiegolf van Cubaanse expats naar de Verenigde Staten, ongekend in zijn omvang, is misschien wel het meest illustratieve voorbeeld van de verwoestende impact en het lijden veroorzaakt door de extreme en brute maatregelen tegen de Cubaanse economie die voortkomen uit zowel de criminele blokkade als de onrechtvaardige plaatsing van Cuba op de beruchte SSOT-lijst.

Mijnheer de President, u weet ook dat het ministerie van Buitenlandse Zaken in mei 2024 heeft besloten Cuba te schrappen van de lijst van “staten die niet meewerken in de strijd tegen het terrorisme”. Een correcte en rechtvaardige beslissing. Desondanks, en op een tegenstrijdige, onlogische, verwarrende en niet te rechtvaardigen manier, staat uw regering erop om Cuba op de SSOT-lijst te houden, de lijst van Staats Sponsors van Terrorisme. Hoe is het mogelijk om tegelijkertijd te bevestigen dat Cuba meewerkt aan de wereldwijde strijd tegen het terrorisme en tegelijkertijd Havana te beschuldigen van het openlijk sponsoren van terrorisme? De beste manier om deze tegenstrijdigheid op te helderen is om Cuba onmiddellijk van de SSOT-lijst te schrappen.

Mijnheer de President, Cuba is geen sponsor van terrorisme. Integendeel, Cuba is een sponsor van vrede. En dat weet u. Want u herinnert zich ongetwijfeld dat, toen u vicepresident van de Verenigde Staten was, in 2016 in Havana de vredesakkoorden tussen de staat Colombia en de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia (FARC), op dat moment beschouwd als een “terroristische organisatie”, werden ondertekend. Deze akkoorden maakten een einde aan meer dan een halve eeuw oorlog en moorden en leverden de Colombiaanse president Juan Manuel Santos zelfs de Nobelprijs voor de Vrede op. Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de actieve diplomatieke deelname van de Cubaanse regering.

Mijnheer de President, deze pacificatie was zo opvallend dat, vanaf 2018, de Colombiaanse regering van president Juan Manuel Santos Cuba heeft gevraagd om als gastheer op te treden voor een proces van gesprekken met leiders van een andere gewapende organisatie, het Nationaal Bevrijdingsleger (ELN), nadat Ecuador had besloten om af te zien van het organiseren van dit evenement. Zoals u zich herinnert, werden deze besprekingen met het ELN stopgezet na een afschuwelijke aanslag in Bogotá in 2019 waarbij een autobom een politieacademie verwoestte, waarbij talrijke slachtoffers vielen, en waarvoor het ELN de verantwoordelijkheid opeiste.

Mijnheer de President, na deze tragedie heeft de regering van Iván Duque verzocht om uitlevering aan Colombia van de ELN-leiders die, beschermd door een speciale diplomatieke status, in Cuba waren voor vredesonderhandelingen. Havana kon dit verzoek niet inwilligen. Internationale diplomatieke overeenkomsten staan dit namelijk niet toe, omdat uitlevering in strijd zou zijn met de protocollen die zijn opgesteld als borg voor de vredesbesprekingen tussen het ELN en de Colombiaanse regering. Noorwegen, een ander belangrijk land dat garant stond voor deze vredesbesprekingen, was het volledig eens met het standpunt van Havana, net als de overgrote meerderheid van de regeringen. Deze legitieme afwijzing door Havana was echter het voorwendsel dat uw voorganger Donald Trump in januari 2021 gebruikte om Cuba opnieuw op de afschuwelijke SSOT-lijst te zetten.

Mijnheer de President, Cuba is niet opgehouden de vrede te bevorderen. Het bewijs hiervan is dat Gustavo Petro, de nieuwe president van Colombia, in 2022 aankondigde dat het verzoek om uitlevering van de ELN-leiders zou worden ingetrokken als onderdeel van zijn “totale vrede”-initiatief. Havana stemde er van zijn kant mee in om opnieuw als gastheer en garant op te treden voor de vredesbesprekingen tussen Bogotá en het ELN. Zoals u weet hebben president Gustavo Petro en Antonio García, de rebellencommandant van het ELN, dankzij de bemiddeling van Cuba op 9 juni 2023 in Havana elkaar de hand geschud tijdens een bijeenkomst waar voor het eerst overeenstemming werd bereikt over een punt van de overeengekomen agenda en een bilateraal staakt-het-vuren werd overeengekomen, wat een historische stap is in de richting van wapenstilstand en definitieve vrede in Colombia. Dit staakt-het-vuren werd overigens zes maanden later in Havana verlengd, na cruciale inspanningen van de Cubaanse regering. Maanden later verwelkomde Cuba een nieuw voorstel van de Colombiaanse regering om garant te staan voor een nieuw vredesproces, dit keer met de gewapende rebellengroep Segunda Marquetalia.

Mijnheer de President, Cuba bevordert niet alleen de vrede, maar als geen ander land ter wereld ook de gezondheid. In de afgelopen twintig jaar heeft Havana meer dan 600.000 gezondheidswerkers en technici uitgezonden naar zo’n 165 landen. Dit heeft het lijden van veel zieke mensen verlicht en het leven van miljoenen mensen over de hele wereld gered.

Mijnheer de president, Cuba is niet alleen een promotor van vrede en gezondheid, maar als geen ander land bevordert het ook het onderwijs, zoals de UNESCO breed erkend heeft. Duizenden Cubaanse leraren en professoren zijn in tientallen landen actief geweest om analfabetisme te bestrijden en miljoenen meisjes en jongens naar school te laten gaan. Dat is precies het tegenovergestelde van “terrorisme bevorderen”…

Mijnheer de President, in 2021, kort na uw aantreden, beloofden verschillende hoge ambtenaren in uw regering dat ze de opname van Cuba op de SSOT-lijst zouden herzien. In oktober 2022 herhaalde uw eigen minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, die belofte. In 2023 stuurden zesenveertig Congresleden, waaronder veel Democraten, u een brief waarin ze u vroegen om die belofte na te komen. In juni 2024, tijdens de 56e zitting van de VN-Mensenrechtenraad, eisten niet minder dan 123 landen in een gezamenlijke verklaring hetzelfde van uw regering. Maar ondanks de beloften en dergelijke belangrijke verzoeken blijft u niets doen om een einde te maken aan dit schandalige onrecht.

Mijnheer de President, er moet een einde komen aan deze situatie. U weet het. Er is geen enkel geldig en redelijk argument om Cuba te beschuldigen en zijn bevolking te onderwerpen aan een illegale en onmenselijke collectieve straf. U hebt de autoriteit om, voordat u het Witte Huis verlaat, deze wrede absurditeit recht te zetten en Cuba van de SSOT-lijst te verwijderen. Doe het nu!

Ik hoop dat u, mijnheer de President, dit historische moment zult aangrijpen en gehoor zult geven aan dit verzoek.

Ik neem eerbiedig afscheid van u,

Ignacio Ramonet


Eerdere campagne, dit voorjaar

We onderschrijven de recente verklaring van de Cubaanse regering:
( Engels – Nederlandse vertaling hier)

The United States has to take Cuba, once and for all, out of the list of states allegedly sponsoring terrorism

Source: cubaminrex May19, 2024

According to U.S. official media reports, on 15 May 2024, the country’s State Secretary submitted to the Congress one more of the arbitrary reports that normally describe countries without any international mandate or recognition. This time, he listed four countries who allegedly “do not fully cooperate with the United States antiterrorist efforts for the 2023 calendar year.” As opposed to what has happened in recent years, the list does not slanderously include Cuba among such countries.

Nonetheless, the State Department keeps Cuba as one of the States in a list of those allegedly “sponsoring” terrorism. It is nothing but a totally unilateral and unfounded list, whose sole purpose is to smear sovereign States and serve as a pretext for imposing coercive economic sanctions on them, as those ruthlessly imposed on Cuba.

The demand for the United States government to amend such an injustice continues to be firmly and repeatedly made not only by the Cuban people and many governments, especially in Latin America and the Caribbean, but also by political, social and religious organizations in the United States itself and by several U.S. politicians.

The clear and absolute truth is that Cuba does not sponsor terrorism, but it has been a victim of it instead, including State terrorism. This is a question that can be confirmed by anyone interested in the topic and that is very well-known by the government of the United States, its State Department and its intelligence and law enforcement agencies. They are also fully aware of how significantly harmful are for the Cuban economy the sanctions, actions and the intimidating effect that automatically have on any State having it included in such a list, regardless of what the truth might be.

It is not enough to acknowledge that Cuba fully cooperates with the United States. Cuba does so with the entire international community as well. That is a widely known fact and public opinion is not to be misled about it.  The President of the United States has all the privileges to act honestly and to do what is right.

Havana, 15 May 2024.

Ga naar berichtenpagina van werkgroep Handen af van G77